Karol Jankowski

Urodził się 3 czerwca 1896 r. we wsi Pniów koło Nadwórnej. Syn Franciszka i Anny z Lujchyników.

W czasie I wojny światowej od 21 października 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP. W jego składzie uczestniczył w kampanii karpackiej. Od 12 maja 1915 r. w sztabie 4 pp LP. Brał udział w walkach na Lubelszczyźniue i Wołyniu. Uzyskał stopień plut.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Następnie dołączył do II Korpusu Polskiego. Wcielony do 14 pstrz, uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja).

Od 30 marca 1918 r. w Wojsku Polskim.  W niepodległej Polsce podoficer zawodowy. Służył w 1 plotn. Od 1 grudnia 1922 r. w stopniu plut. W 1923 r. skierowany do Szkoły Lotniczej w Bydgoszczy. Od 1925 r. w 11 plotn w Lidzie. 30 marca 1928 r. w stopniu st. sierż. przeniesiony do rezerwy.

Mieszkał w Sygniówce koło Lwowa, a potem w Irenie koło Dęblina. Jako pracownik cywilny do 1937 r. był zatrudniony w lotnictwie wojskowym.

Podczas II wojny światowej przedostał się do Francji, a po jej upadku w czerwcu 1940 r. do Wlk. Brytanii. Służył jako mechanik w Polskich Siłach Powietrznych.

Zmarł 31 marca 1969 r. w Woli Baranowskiej i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym..

Odznaczony Krzyżem Niepodległości., Krzyżem Walecznych i brązowym Krzyżem Zasługi