Bojownikom niepodległości

Karol Lazarewicz–Kościesza

(1871-po 1938)

Urodził się 19 grudnia 1871 r. w Zawałowie pow. Podhajce.

W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Ranny podczas bitwy pod Łowczówkiem (22-26 grudnia). Po rekonwalescencji wcielony do armii austro-węgierskiej. W stopniu chor. art. służył w 2 part fortecznej. 1 lipca 1917 r. przydzielony na etat oficera kancelaryjnego Legionów, służył też w komisariacie werbunkowym w Przasnyszu.

Od 1 listopada 1918 r. w WP. Służył w 8 pac. 22 grudnia 1919 r. przeniesiony z b. Oficerskiej Szkoły Artylerii w Rembertowie do 12 pac. W czerwcu 1921 r. w stopniu por. art. w 12 pap. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. art. z 1 czerwca 1919 r.

W niepodległej Polsce osadnik wojskowy. Mieszkał w Szyłach pow. Krzemieniec.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 177/1938
Źródła

„Monitor Polski” nr 177/1938; Rocznik oficerski 1923, 1924.