Urodził się 8 września 1899 r. w Krzyszkowicach. Syn Ignacego i Karoliny z Miliczków (Myliczków).
W okresie od 20 grudnia 1918 do 2 lipca 1919 i od 8 sierpnia do 15 grudnia 1920 r. należał do POW Górnego Śląska.
3 lipca 1919 r. wstąpił do WP. Służył w 4 pstrz. 7 sierpnia 1920 r. został przeniesiony do rezerwy.
Od 16 grudnia 1920 do 15 kwietnia 1921 r. był komisarzem plebiscytowym w Dziedzicach. Uczestnik III powstania śląskiego. Do 18 czerwca służył w 1 komp. 24 wodzisławskiego pp.
Przydzielony 1 lipca do Straży Gminnej, był w niej do 1 grudnia 1921 r.
Od 27 czerwca 1922 r. w Policji Województwa Śląskiego. Do 19 listopada służył na posterunku w Jejkowicach. Następnie aż do wojny był funkcjonariuszem na posterunku w Niedobczycach. Awansowany kolejno do stopnia st. posterunkowego (1 czerwca 1923) i przodownika (30 kwietnia 1934).
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Ostaszkowie.
Wywieziony na podstawie listy nr 037/2 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w Twerze.
Odznaczony Medalem Niepodległości i brązowym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na aspiranta.
Żonaty z Weroniką N. (zob.).
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie, jest wymieniony na pomniku poświęconym poległym i pomordowanym w powstaniach śląskich oraz II wojnie światowej w Rybniku-Niedobczycach.
Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego t. 1, Warszawa 2006; „Monitor Polski” nr 92/1932.