Urodził się 6 maja 1889 r. w Przemyślu. Syn Alojzego i Marii z Nowaków.
W czasie I wojny światowej od 16 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Dowodził plut. 15 komp. 3 pp LP. 23 grudnia mianowany pchor. W kwietniu 1915 r. przeniesiony do 4 komp. Ranny w nogę pod Zadobrówką (11 czerwca 1915), leczył się w szpitalu wojskowym w Czerniowcach, potem w Bystrzycy, a następnie w Wiedniu. Później dowodził plut. w 3 pp LP. 1 kwietnia 1917 r. mianowany chor. piech.
Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. przeszedł do Polskiego Korpusu Posiłkowego. Do stycznia 1918 r. w I baonie 3 pp LP.
Od 25 października 1918 r. jako ppor. piech. w WP. 21 listopada przeniesiony z kompanii garnizonowej do żandarmerii. Uczestniczył w zamachu płk. Mariana Januszajtisa i Eustachego Sapiehy (4/5 stycznia 1919). Po likwidacji spisku przeniesiony do rezerwy. Przywrócony do służby czynnej, był m.in. żołnierzem 5 pp leg oraz Oddz. IV MSWojsk. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako kpt. rez. piech. z 1 czerwca 1919.
Mieszkał w Warszawie. Był handlowcem.
Zmarł po 1933 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 2, Warszawa 2006; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 92/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; K. Stepan, Prawie jak słownik, „Mars” t. 20/2006.