Urodził się 18 lutego 1896 r. w Czarnym Dunajcu pow. Nowy Targ. Syn Macieja i Anny z Długopolskich.
Podczas I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. 3 pp LP. Podczas kampanii karpackiej ranny w nogę pod Maksymcem, W połowie lutego 1915 r. leczyl się w szpitalu rezerwowym związkowym nr 2 w Wiedniu. Po rekonwalescencji przydzielony do 4 Pułku Piechoty III Brygady LP.
W niepodległej Polsce po 11 listopada 1918 r. służył w Wojsku Polskim. Po wojnie z Rosją bolszewicką lat 1919–1920 w stopniu plut. przeniesiony do rezerwy. Mieszkał w osadzie Oszczów koło Horochowa.
Po klęsce kampanii wrześniowej 1939 r. pozostawał na terenach okupowanych przez Związek Sowiecki. 22 lutego 1940 r. zesłany z rodziną do m. Siemiriecznyj w obłasti archangielskiej. Po wybuchu wojny niemiecko–sowieckiej (22 czerwca 1941) i podpisaniu umowy Sikorski–Majski zwolniony 29 października 1941 r.
Po II wojnie światowej zamieszkał w Stanach Zjednoczonych. Zmarł w marcu 1964 r. w stanie Illinois.
Żonaty z Marią N., synowie: Karol (11 listopada 1922 – 22 marca 2006), Eugeniusz (11 listopada 1929 – czerwiec 1984); córki: Helena (ur. 1926), Michalina (ur. 1931), Maria (ur. 1935).
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Lista chorych, rannych, zabitych i zaginionych legionistów do kwietnia 1915 roku, Oświęcim 1915; „Monitor Polski” 1937, nr 64.