Bojownikom niepodległości

Karol Uchacz

1896–po 1938

Urodził się 1 listopada 1896 r. w Krakowie. Syn Stanisława i Wiktorii ze Stochalskich (?).

W czasie I wojny światowej od 3 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 12 komp. 2 pp LP. 30 września wyruszył na front karpacki. Ranny, do 20 listopada leczył się w szpitalu. Następnie (20 listopada 1914-6 lipca 1917) w komp. sztabowej Komendy LP. W 1916 r. był piłkarzem legionowego klubu „Legia”. 6 lipca 1917 r. przeniesiony do 12 komp. 2 pp LP.

Po kryzysie przysięgowym od września w Polskim Korpusie Posiłkowym. Brał udział w przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918). Po dołączeniu do II Korpusu Polskiego na Ukrainie w 2 komp. 16 psp. Uczestniczył w bitwie z Niemcami pod Kaniowem (11 maja). Po kapitulacji korpusu (12 maja) przedostał się na Murmań, a potem wyjechał do Armii Polski we Francji.

W jej składzie w 1919 r. powrócił do kraju. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Krakowie, gdzie był pracownikiem gazowni miejskiej.

Zmarł po 1938 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Źródła

„Monitor Polski” nr 64/1937.