Bojownikom niepodległości

Kazimiera Adamska

(1894–1941)

Urodziła się 31 marca 1894 r. w Hołcie na Chersońszczyźnie na Ukrainie. Córka Antoniego i Barbary z Sosnowskich. Uczyła się w Kijowskiej Szkole Rysunku oraz w tamtejszej Ukraińskiej Akademii Państwowej, uzupełniając naukę dwuletnimi studiami w Paryżu. Po wybuchu I wojny światowej należała do Polskiej Organizacji Wojskowej; funkcjonowała pod pseudonimem „Kazik”. W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) mieszkała w Wilnie. Pracowała jako nauczycielka rysunku w szkołach średnich. Artystka malarka. Specjalizowała się w pejzażach, portretach, zajmowała się też linorytem oraz ilustracjami książkowymi. Od roku 1915 wystawiała w Kijowie, a od roku 1920 w warszawskiej „Zachęcie”. Uczestniczyła w wystawach w Stanach Zjednoczonych oraz w Paryżu. Należała do Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków. Zmarła w 1941 r. Zamężna z Michałem Roubą. Odznaczona Medalem Niepodległości.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938. Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1938, nr 177; Wileńskie Towarzystwo Artystów Plastyków 1920–1930, Wilno brw.