Urodził się 28 sierpnia 1891 r. w Krakowie. Syn Romana Emanuela i Aleksandry Anny ze Stefanich.
Należał do Drużyny Bartoszowej w Brzuchowicach koło Lwowa.
Po wybuchu I wojny światowej od 28 sierpnia 1914 r. służył w Legionie Wschodnim; po jego rozwiązaniu od września w Legionach Polskich, w szeregach 3 pp II Brygady LP. 16 grudnia 1914 r. awansowany na st. szer. Od roku 1915 służył w taborach III baonu 6 pp III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym z lipca 1917 r. od września podjął służbę w Polskim Korpusie Posiłkowym.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Po wojnie przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r. Mieszkał w Grudziądzu, gdzie pracował jako podreferendarz skarbowy. Przed 1939 r. przeniesiony na emeryturę.
Zmarł 12 stycznia 1942 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym (?) Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; Drużyny Bartoszowe 1908–1914, Lwów 1939; „Monitor Polski” 1934, nr 6; Rocznik oficerski rezerw 1934.