Bojownikom niepodległości

Kazimierz Andruszewski

(1897–po 1931)

Urodził się 7 lutego 1891 r. w Żelechowie Małym pow. Kamionka Strumiłowa. Syn Marcina i Marii z Frankiewiczów.

Podczas I wojny światowej w sierpniu 1914 r. w składzie 1 komp. borysławskiej wstąpił do Legionów Polskich. Początkowo był żołnierzem 1 pp LP. Ranny w listopadzie, po rekonwalescencji. od stycznia 1915 r. w 2 pp II Brygadfy LP. Służył w okm pułku. Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym w komp. km 2 pp LP; uzyskał stopień sierż. Po przejściu II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Szeklencze i Huszt.

W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) służył w Wojsku Polskim. Awansował do stopnia st. sierż. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Pracował jako sztygar mechanik w Towarzystwie Akcyjnym Galicja w Drohobyczu.

Zmarł po 1931 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i brązowym (?) Krzyżem Zasługi.

Źródła

Borysław w walce o niepodległość, Borysław 1932; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914–1918 t. 1, Kraków – Warszawa – Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863–1938 Słownik biograficzny t. 1, Mińsk Mazowiecki – Warszawa – Kraków 2011; „Monitor Polski” 1931, nr 260.