Urodził się 3 lutego 1885 r. w Siewierzu. Syn Ludwika i Pelagii.
Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, uzyskując w 1912 r. dyplom lekarski.
W czasie I wojny światowej w POW.
Od 1918 r. pracował jako lekarz powiatowy w Łowiczu.
W 1920 r. służył w WP. Potem w rezerwie. Zweryfikowany jako kpt. rez. lek. z 1 czerwca 1919 r.
Po przeniesieniu do rezerwy podjął praktykę prywatną w Łowiczu. Był też lekarzem i nauczycielem w tamtejszym seminarium nauczycielskim. Sympatyk PPS. Z listy tej partii w lipcu 1927 r. został wybrany na burmistrza miasta. Stanowisko to zajmował do maja 1929 r., kiedy to z powodu przeprowadzenia się do Warszawy z funkcji tej zrezygnował.
Podczas II wojny światowej uczestniczył w powstaniu warszawskim.
Po 1945 r. powrócił do Warszawy.
Tam zmarł 21 maja 1970 r. i został pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim przy ul. Młynarskiej.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Żonaty, małżeństwo to było bezpotomne.
W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; T. Gumiński, Łowiczanie z okresu II Rzeczypospolitej. Słownik biograficzny, Łowicz 1987; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.