Urodził się 5 października 1895 r. w Brzeżanach. Syn Mikołaja i Franciszki z Mironów. Brat Alfreda Michała (zob.).
W czasie I wojny światowej od 5 września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP, a potem w 4 pp LP, był aspirantem oficerskim. W maju 1916 r. w kolumnie prowiantowej.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Przydzielony do oddziału taborów w Dowództwie Uzupełnień w Bolechowie. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Talaborfalva.
Zwolniony z obozu, został wcielony do armii austro-węgierskiej. Był żołnierzem 55 pp.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako rtm. tab. z 1 czerwca 1919, służył w 4 dyonie taborów (1923, 1924). Potem (1928) kwatermistrz 4 szw. taborów, w 1932 r. oficer w Kierownictwie Zaopatrzenia Taborów. 19 marca 1937 r. awansował na mjr. tab. Wiosną 1939 r. był szefem taborów OK nr IV w Łodzi.
Po II wojnie światowej służył w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Szkocji
Zmarł 18 kwietnia 1946 r. w Edynburgu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Corstorphine Hill.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; „Monitor Polski” nr 12/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.