Bojownikom niepodległości

Kazimierz Braun

(1899–1920)

Urodził się 1 października 1899 r. w Dąbrowie, Małopolska. Syn Karola, notariusza, i Henryki z Millerów.
Uczył się w II Gimnazjum Klasycznym w Tarnowie. Jako uczeń siódmej klasy aresztowany przez władze austriackie i osadzony w krakowskiej cytadeli. Zwolniony, w 1917 r. uzyskał maturę.
19 listopada 1916 r. wstąpił do Legionów Polskich. W stopniu szer. służył w 9 komp. 2 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. Ukończył Szkołę Chorążych i 12 lutego 1918 r. uzyskał stopień plut. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Zwolniony, 1 maja 1918 r. wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. W październiku przebywał na urlopie w Tarnowie. Tam też był instruktorem POW. 31 października 1918 r. uczestniczył w rozbrajaniu Austriaków w Tarnowie. Następnie w WP.
Służył w 16 pp. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami. W okresie od 15 marca do 6 czerwca 1919 r. uczył się w Szkole Podchorążych w Warszawie. Po jej ukończeniu, mianowany ppor. piech., został przydzielony do kadry pułku. 15 października skierowany do Oficerskiej Szkoły Obserwatorów. Po odbyciu kursu 16 marca 1920 r. skierowany do 5 esk. wywiadowczej. Brał udział w walkach z 1 Armią Konną w okolicach Lwowa. Awansował na por. obs.
W walkach pod Lwowem w dniach krytycznych 17 i 18 sierpnia 1920 r. bierze udział jako obserwator rzucając bomby i rażąc oddziały nieprzyjaciela ogniem z km, przyczynił się do pogromu kawalerii Budiennego. W walkach na Ukrainie w dniach 19, 27 i 28 czerwca [1920 r.] brał udział w bombardowaniu nieprzyjacielskiego pociągu pancernego i zniżając się niejednokrotnie bez względu na grożące niebezpieczeństwo, celnymi strzałami szerzy popłoch i zniszczenie w szeregach wroga.
Po zakończeniu działań wojennych przeszkolił się na pilota wojskowego.
Zginął 22 grudnia 1920 r. w katastrofie lotniczej w Przemyślu.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 255/1933
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich t. I, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; J. Giza, Sądeccy kawalerowie Virtuti Militari 1918-1920, Kraków 1999; Ku czci poległych lotników. Księga pamiątkowa, Warszawa 1933; „Monitor Polski” nr 255/1933; J. Zieliński, W. Wójcik, Lotnicy Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari t. I, Warszawa-Toruń 2005.