Urodził się 28 stycznia 1875 r. w Chodakach pow. Wilejka. Syn Januarego i Marii z Mackiewiczów.
Uczył się w szkołach średnich w Mińsku Litewskim i Rydze (maturę uzyskał w 1896), następnie studiował na Wydz. Matematycznym uniwersytetu w Dorpacie oraz na Wydz. Chemicznym Politechniki Ryskiej, uzyskując dyplom inżyniera technologa.
W okresie nauki szkolnej i studiów należał do tajnych organizacji samokształceniowych. Członek korporacji „Arkonia”.
Od 1 lipca 1905 do 31 października 1918 r. pracował w rosyjskim kolejnictwie. W okresie I wojny światowej był zastępcą prezesa kolei Aczyńsk-Minusińsk na Syberii. Współdziałał przy tworzeniu 5 Dywizji Syberyjskiej. Następnie sprawował funkcję pełnomocnika Polskiego Komitetu Narodowego na Syberii. 18 lipca 1920 r. aresztowany przez bolszewików, skąd rychło zbiegł. Pod przybranym nazwiskiem brał udział w bolszewickiej naukowej „Ekspedycji Poszukiwania Północnej Drogi Morskiej” (1 sierpnia 1920–1 marca 1922). Do kraju powrócił w czerwcu 1922 r.
Pracował jako radca w Najwyższej Izbie Kontroli, potem był w niej naczelnikiem wydz. kolejowego. W maju 1928 r. został p.o. głównego inspektora w Głównej Inspekcji Ministerstwie Komunikacji, po czym od października 1929 r. był dyrektorem kolei państwowych w Wilnie.
Prezes kolejowej LOPP, prezes okręgu Związku Sybiraków, członek zarządu Ligi Morskiej i Kolonialnej, członek Rady Opiekuńczej Szkół Technicznych w Wilnie i w Brześciu.
Zmarł 28 maja 1936 r. w Wilnie. Pochowany na tamtejszym Cmentarzu na Rossie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 16 IX 1926) z Zofią Balbiną Lubicz–przyłuską, miał córkę i syna.
J. Samujłło, w: Polski Słownik Biograficzny t. VI z 1948; „Kurjer Wileński” nr 147/1936; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 260/1931.