Urodził się 10 lipca 1893 r. w Popowie pow. Toruń. Syn Pawła i Julianny z Chojnackich.
W latach 1910–1913 uczył się w gimnazjum misyjnym OO. Oblatów w Holandii – ukończył pięć klas.
W 1913 r. powołany do armii niemieckiej, służył w 5 pgren w Gdańsku.
W czasie I wojny światowej walczył na froncie rosyjskim (1914–1915) i zachodnim (1916). W lipcu 1916 r. podczas walk nad Sommą dostał się do niewoli francuskiej.
W maju 1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Francji ps. Filipiak”. W maju 1919 r. w jej składzie powrócił do kraju. W składzie 1 psp brał udział w walkach. W 1920 r. ukończył kurs km w Przemyślu, po czym skierowano go na trzymiesięczny kurs podchorążych w Grudziądzu. Po jego ukończeniu przydzielony do 18 puł, dowodził plut. W 1921 r. przeniesiony do rezerwy. Z dniem 1 stycznia 1930 r. mianowany ppor. rez. kaw.
Od grudnia 1921 do kwietnia 1929 r. przodownik w powiatowej komendzie WF i PW na powiat tczewski. Ukończył kurs przodowników Policji Państwowej, kurs oświatowy i kurs instruktorów powiatowych. Od 1929 r. w stopniu przodownika służył w policji w Tczewie.
Podczas kampanii 1939 r. ewakuowany w kierunku wschodnim, po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku.
Wywieziony na podstawie listy nr 040/3 z 20 kwietnia 1940 r., wkrótce potem został zamordowany w lesie katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie awansował na por.
Żonaty z Marią z Willów.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski rezerw 1934; J. S(nitko) R(zeszut), w: Pro memoria, „Wojskowy Przegląd Historyczny” nr 3/1994.