Urodził się 4 października 1891 r. Syn Aleksandra i Eugenii. Brat Olgierda Zdzisława (zob.), zięć Odona Feliksa Kazimierza Bujwida (zob.).
Ukończył szkołę średnią w Warszawie i politechnikę w Verviers w Belgii. Od 1910 r. należał do Związku Młodzieży Polskiej i Polskich Drużyn Strzeleckich.
W czasie I wojny światowej od września 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w VI baonie 1 pp LP. 15 października przeniesiony do 1 puł LP. Odbył cała kampanię wojenną pułku. Służył w nim do kryzysu przysięgowego w Legionach z lipca 1917 r.
Od listopada (formalnie przyjęty 18 grudnia) 1918 r. w stopniu ppor. kaw. w Wojsku Polskim. Dowodził plut. w 1 pszwol, a potem kolejno oficerem ordynansowym dowódcy 1 BJazdy, adiutanta tej brygady, szefa Oddz. I oraz Oddz. IV Zweryfikowany jako rtm. kaw. z 1 czerwca 1919 r., w 1923 r. służył w dowództwie I BJazdy. Od 1924 r. w 1 pszwol. W latach 1926–1927 dowodził 3 szw. Następnie do 1929 r. adiutant prezydenta Ignacego Mościckiego. Awansowany 1 stycznia 1929 r. mjr. kaw., w latach 1929–1931 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po jej ukończeniu 1 września 1931 r. objął stanowisko zastępcy szefa Gabinetu Wojskowego Prezydenta RP. Funkcję tę sprawował do 1 sierpnia 1934 r. 30 listopada przeszedł w stan spoczynku.
Objął wówczas funkcję wicekomisarza rządu na m. st. Warszawę.
Podczas II wojny światowej w czasie kampanii 1939 r. mianowany komisarzem cywilnym przy dowództwie Armii „Lublin”. Po 17 września przedostał się do Francji. Przydzielony do obozu oficerskiego w Cerizay, po upadku Francji w czerwcu 1940 r. ewakuowany do Wlk. Brytanii. Tam do 1944 r. przebywał w w Stacji Zbornej Oficerów Rothesay na wyspie Bute. Od listopada tego roku był oficerem łącznikowym dowództwa Jednostek Wojska w Wlk. Brytanii do władz brytyjskich
Po demobilizacji mieszkał w Wlk. Brytanii. W latach 1950–1953 był prezesem Koła 1 pszwol. Awansował na ppłk. dypl. kaw.
Zmarł 7 czerwca 1956 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Brompton.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi, estońskim orderem Orła 4 (?) kl. i francuską Legią Honorową 5 kl.
Żonaty (od 21 VI 1920 r.) z Heleną Bujwidówną (zob.), miał córkę Krystynę (1921–8 II 2014) zamężną Bielczykową.
H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908–1914, Warszawa 1935; W. Chocianowicz, W 50 lecie powstania Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, Londyn 1969; L. Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Lublin 1986; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; A. Suchcitz, „Non omnis moriar”… Polacy na londyńskim cmentarzu Brompton, Warszawa 1992.