Kazimierz Hozer

Urodził się 2 grudnia 1890 r. w Bochni. Syn Franciszka, sprzedawcy maszyn rolniczych, oraz Marii z Mizerskich. Ukończył II Wyższą Szkołę Realną w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim, początkowo medycynę (1 rok), a potem agronomię. Od 1912 r. należał do Zw. Strzeleckiego w Krakowie. Ukończył kurs podoficerski. W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziale J. Piłsudskiego. Służył w V baonie. Od 9 listopada 1914 r. dowodził II plut. 3 komp. 12 listopada otrzymał stopień ppor. piech. Przeszedł cały szlak bojowy baonu, m.in. dowodząc w zastępstwie komp. (6 sierpnia 1916-1 stycznia 1917). 6 kwietnia otrzymał jej dowództwo na stałe. Po kryzysie przysięgowym od 1 września 1917 r. był komendantem okręgu podkarpackiego POW. Funkcję tę sprawował aż do rozpadu Austro-Węgier. Od 2 listopada 1918 r. jako dowódca komp. służył w 5 pp leg. Uczestniczył w walkach z Ukraińcami we Lwowie i jego okolicach. 17 grudnia awansował na por. piech. 12 kwietnia 1919 r. (wg innych danych w lutym) objął dowództwo I baonu. Walczył z bolszewikami w wyprawie wileńskiej, na froncie litewsko-białoruskim, na Łotwie i Ukrainie, awansując 1 grudnia 1919 r. na kpt. piech. W okresie od 25 czerwca do 14 września 1920 r. dowodził (w zastępstwie) 5 pp leg m.in. w czasie natarcia znad Wieprza. 21 lipca otrzymał stopień mjr. piech. ze starszeństwem z 1 kwietnia. Od 15 do 19 września ponownie dowódca I baonu. 20 września otrzymał dowództwo 41 pp i sprawował je do 7 lutego 1925 r. Ukończył kurs informacyjny dla wyższych dowódców w Warszawie (28 lutego-16 kwietnia 1921) oraz kurs dowódców pułków i piechot dywizyjnych w Rembertowie (22 lutego-11 czerwca 1922). Zweryfikowany jako mjr piech. z 1 czerwca 1919, stopień ppłk. piech. otrzymał z dniem 1 lipca 1923 r. W okresie od 8 lutego 1925 do 30 września 1926 r. był kierownikiem referatu organizacyjno-mobilizacyjnego Dep. I Piechoty MSWojsk. Podczas przewrotu majowego opowiedział się po stronie marsz. J. Piłsudskiego. 1 października 1926 r. został dowódcą 22 pp. 1 stycznia 1929 r. awansował na płk. piech. Ukończył kurs informacyjny w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu (2-14 kwietnia 1927) oraz kurs unifikacyjny dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie (26 września-25 listopada 1927). 9 czerwca 1932 r. ciężko ranny w wyniku upadku z konia, zmarł podczas przewożenia samolotem do szpitala w Warszawie. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie kwat. A-15. Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, orderem Polonia Restituta 4 kl., czterokrotnie Krzyżem Walecznych, francuską Legią Honorową 5 kl. i pośmiertnie rumuńskim orderem Gwiazdy Rumunii 3 kl. Żonaty z Janiną Weinertówną, miał z nią córkę Janinę (ur. 22 VIII 1922), architekta. Jest patronem ulicy w Siedlcach.