Urodził się 11 grudnia 1894 r. w Starym Sączu. Syn Michała i Teofili z Kaciów.
W czasie I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich. Później służył w POW.
Po 1918 r. w WP. Co najmniej od 1919 r. w 50 pp. W stopniu ppor. piech. dowodził 3 komp.
Zweryfikowany jako por. piech. z 1 czerwca 1919 r. i awansowany 15 sierpnia 1924 r. na kpt. piech., był oficerem 50 pp (1923, 1924). Przeniesiony do Doświadczalnego Centrum Wyszkolenia (1928), potem (co najmniej od 1932 r.) był oficerem w 64 pp. Dowodził m.in. 2 komp. Wiosną 1939 r. oficer mobilizacyjny pułku.
Podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w oflagu II C w Woldenbergu.
Dalsze jego losy są bliżej nieznane.
Zmarł po 1953 r.
Odznaczony czterokrotnie Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 6/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.