Urodził się 7 lutego 1899 r. w Żywcu. Syn Wawrzyńca, zarządcy podatkowego, i Ludwiki z Konkudowiczów.
W latach 1905-1909 uczył się w szkole męskiej w Wadowicach, a następnie w tamtejszym gimnazjum, w którym 14 grudnia 1916 r. uzyskał wojenną maturę.
Należał do skautingu.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Od 28 grudnia 1916 do sierpnia 1917 r. służył w 1 part LP. Chory na dyzenterię, leczył się w kilku szpitalach, 15 maja 1918 r. zwolniony z wojska jako niezdolny do służby.
Pracował jako urzędnik w Komisji Zasiłkowej przy starostwie w Wadowicach.
Od listopada 1918 r. w Wojsku Polskim. 15 kwietnia 1919 r. przeniesiony do rezerwy. Ponownie zgłosił się ochotniczo 17 lipca 1920 r. Służył m.in. w obozie akademickim w Rembertowie oraz w dowództwie 3 Armii. Jako pchor. 23 listopada przeniesiony do rezerwy.
Od 1 maja do 31 sierpnia 1919 r. i od 1 grudnia 1920 do 30 kwietnia 1921 r. pracował jako referent w Powiatowej Komisji Zasiłkowej w starostwie powiatowym w Wadowicach.
Od 1919 r. studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez rok studiował tam też filozofię. 9 lipca 1927 r. uzyskał magisterium.
W 1922 r. zorganizował oddział Związku Strzeleckiego w Wadowicach, którego został komendantem. Był też zastępcą komendanta obwodu wadowickiego organizacji.
Od 1923 r. pracował w starostwie powiatowym w Łasku. Był kontraktowym pracownikiem (7 czerwca-11 lipca 1923), prowizorycznym urzędnikiem (12 lipca 1923-18 lutego 1926), referendarzem (do 9 lutego 1934) i jednocześnie od maja 1928 r. także zastępca starosty. Pracował kolejno jako referent obywatelstwa, referent karny oraz referent przemysłowy. Od 9 lutego do 8 września 1934 r. kierownik starostwa powiatowego w Łasku. Następnie kierownik starostwa powiatowego w Sieradzu (do 29 kwietnia 1936 r.) oraz tamtejszy starosta.
Prezes powiatowej LOPP, przewodniczący powiatowego Komitetu WF i PW, przewodniczący rady powiatowej Związku Straży Pożarnych, członek zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej i Muzeum Ziemi Sieradzkiej. Członek Związku Legionistów Polskich.
Równocześnie do wojny był współwłaścicielem fabryki „Mafo”.
Podczas II wojny światowej w kampanii 1939 r. ewakuował urząd do Łukowa, a potem do Kołomyi. Po zakończeniu walk przez Lwów i Krzeszowice w listopadzie dotarł do Wadowic. Tam pracował w fabryce „Mafo” jako buchalter, a od września 1942 r. jako księgowy w firmie Willi Furhop w Krzeszowicach oraz w hurtowni zabawek w Krakowie.
Po wojnie od 10 stycznia 1946 do 31 stycznia 1947 r. był kierownikiem biura handlowego w Wapienniku Państwowym w Krzeszowicach. Następnie kierownik Wytwórni Słodyczy i Pierników, zaś w latach 1951-1953 Wytwórni Wafli PSS. Aresztowany w 1953 r. przez władze komunistyczne, wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z 22 grudnia 1954 r. skazany na trzy lata więzienia. Na mocy amnestii karę zmniejszono o połowę. Wyrok odsiadywał w więzieniu w Sieradzu.. Po zwolnieniu pracował w rozlewni piwa w Wadowicach oraz w tamtejszej Spółdzielni Inwalidów „Pionier” jako buchalter i zaopatrzeniowiec. Po przejściu na emeryturę od 1 marca 1964 r. pracował w niepełnym wymiarze godzin jako sekretarz techniczny Rady tej spółdzielni.
Zmarł 27 marca 1973 r. w Wadowicach i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony złotym i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Niepodległości.
Żonaty (od 1926 r.) z Marią Jarankiewicz.
S. Łoza, Czy wiesz kto to jest? t. 2, Warszawa 1939; J. Mierzwa, Słownik biograficzny starostów Drugiej Rzeczypospolitej t. I, Łomianki 2018; „Monitor Polski” 1932, nr 217; M. Siwiec-Cielebon, Wolności siew. Absolwenci i uczniowie c.k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach do 1918 r. jako kadra przyszłych sił zbrojnych odrodzonej Rzeczypospolitej, „Wadoviana” 2018, t. XXI; G. Studnicki, Kto był kim w Wadowicach?, Wadowice 2004.