Urodził się 13 lutego 1896 r. w Samborze.
Działacz niepodległościowy ps. „Alf”.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
W niepodległej Polsce na początku lat 30. był kierownikiem szkoły w Zimnej Wodzie koło Lwowa.
Podczas II wojny światowej aresztowany przez Sowietów. Wywieziony na podstawie listy nr 055/3 z 5-9 maja 1940 r., wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie.
„Monitor Polski” nr 218/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939, Kraków 2003; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.