Urodził się 15 kwietnia 1897 r. w Starym Sączu. Syn Franciszka i Marcjanny z Ciągłów. Brat Jana Władysława (zob.).
W latach 1908–1911 uczeń II gimnazjum w Nowym Sączu, po czym do 1914 r. uczył się w seminarium nauczycielskim w rodzinnej miejscowości.
Należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”.
W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 13 komp. 2 pp LP i 3 pp LP. Uczestniczył w kampanii karpackiej. W marcu 1915 r. przeniesiony do formacji zapasowych, z którymi w maju przydzielono go do tworzonego okm nr 2 w 4 pp LP. W jego składzie 15 lipca wyruszył na front. Walczył na Lubelszczyźnie i Wołyniu. W rejonie Hulewicz 13 września dostał się do niewoli rosyjskiej. Przebywał w niej do lutego 1918 r.
Po ucieczce w okresie od 20 lutego do 30 marca był internowany przez Niemców w twierdzy w Dźwińsku, a potem przetrzymywany przez Austriaków we Lwowie i Lublinie. W maju 1918 r. uznany za niezdolnego do służby wojskowej.
Kontynuował przerwaną w seminarium nauczycielskim naukę i ostatecznie maturę uzyskał w 1919 r.
W grudniu 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. Przydzielony do 1 psp, zuzyskał przydział do szkoły podoficerskiej. Następnie był żołnierzem I baonu. Uczestniczył w walkach z Czechami na Spiszu, po czym (od 16 stycznia do lipca 1919 r.) z Ukraińcami na terenie wschodniej Małopolski. W maju awansował na pchor. Skierowany do Szkoły Podchorążych w Warszawie, ukończył ją w grudniu, uzyskując 1 grudnia 1919 r. stopień ppor. piech. Od stycznia 1920 r. był instruktorem w szkole podoficerskiej 1 psp w Nowym Sączu. W lutym objął dowództwo komp. gospodarczo-tranzytowej przy Oddz. Szkolenia Naczelnego Dowództwa (do marca 1921 r.).
Przydzielony do 3 plotn, w okresie od listopada 1921 do października 1922 r. uczył się w Niższej i Wyższej Szkole Pilotów. Zweryfikowany jako por. pil. z 1 czerwca 1919 r. Do marca 1925 r. służył w 3 plotn. Zajmował m.in. stanowiska II adiutanta oraz dowódcy 15 esk. myśliwskiej. Z dniem 15 sierpnia 1924 r. awansował na kpt. pil. W okresie od kwietnia do września 1925 r. był kierownikiem kursu w Wyższej Szkole Pilotów, po czym do kwietnia 1926 r. adiutantem Oficerskiej Szkoły Lotnictwa. Przeniesiony do Departamentu Aeronautycznego MSWojsk, w sierpniu 1930 r. został wyznaczony na stanowisko zastępcy attaché wojskowego w Paryżu. W okresie od grudnia 1933 do grudnia 1935 r. w 2 plotn. Dowodził m.in. 21 esk. liniową. Awansowany 1 stycznia 1936 r. na mjr. pil., był zastępcą komendanta Szkoły Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna w Warszawie i jednocześnie dowódca oddziału szkolnego.
Na tym stanowisku wziął udział w kampanii 1939 r. Po agresji sowieckiej 17 września przeszedł do Rumunii. Już 17 października zameldował się w Ambasadzie RP w Paryżu. W maju 1940 r. ewakuowany do Wlk. Brytanii. Otrzymał przydział do Kwatery Głównej RAF, służył też w dywizjonie 303.
Po wojnie zamieszkał w Londynie.
Zmarł 23 listopada 1957 r. w Londynie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Streatham Park.
Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi oraz francuską Legią Honorową 5 kl.
Żonaty z Haliną Perkowską, miał z nią syna Zbigniewa.
J. Giza, Sądeccy kawalerowie Virtuti Militari 1918–1920, Kraków 1999; J. Giza, Sądecki garizon i jego żołnierze w pierwszych latach niepodległości 1918–1922, Kraków 2015; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; VI Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.