Bojownikom niepodległości

Kazimierz Kamil Baszniak

(1895–1940)

Kazimierz Kamil BaszniakUrodził się 4 lutego 1895 r. we Lwowie. Syn Bazylego i Genowefy z Gojawiczyńskich.

Ukończył II szkołę realną we Lwowie. Maturę uzyskał eksternistycznie we Lwowie (w 1923 r.).

Od 1911 r. członek VIII Lwowskiej Drużyny Skautowej. 5 lutego 1912 r. został patrolowym „Wilg” (I plut.). Potem należał do skautowego oddziału wywiadowczego przy I PDS.

W czasie I wojny światowej w 1914 r. wstąpił do Legionów Polskich ps. „Kamilek”. Służył w 3 komp. 3 pp LP. Później, w stopniu sierż., dowodził II plut. 5 komp. Wyróżnił się w walkach pod Hruziatynem w czerwcu 1916 r. Podczas bitwy pod Kościuchnówką 5 lipca dostał się do niewoli rosyjskiej w rejonie Wołczecka. Do 1918 r. przebywał w obozie jenieckim.

Od 13 sierpnia 1918 r. był żołnierzem 5 Dywizji Syberyjskiej. W 1919 r. mianowany ppor. piech. Uczestniczył w walkach z bolszewikami. Po kapitulacji dywizji 10 stycznia 1920 r. na stacji Klukwiennaja dostał się do niewoli bolszewickiej. Przebywał w niej do 26 lipca 1921 r., po czym powrócił do kraju.

Podjął wówczas służbę w WP. Był oficerem 15 pp, zaś od 1922 r. dowodził komp. 40 pp. Zweryfikowany jako kpt. piech. z 1 czerwca 1919, 1 stycznia 1928 r. otrzymał stopień mjr. piech. Sprawował wówczas funkcję komendanta obwodu PW. Potem dowodził baonem 40 pp, a w 1937 r. był kwatermistrzem pułku. Awansowany 19 marca 1939 r. na ppłk. piech., zajmował stanowisko komendanta okręgu Zw. Strzeleckiego nr VII.

Podczas kampanii 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.

Zamordowany w kwietniu lub maju 1940 r. w Charkowie.

Odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na płk.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

H. Bagiński, U podstaw organizacji Wojska Polskiego 1908-1914, Warszawa 1935; K. Banaszek, W.K. Roman, Z. Sawicki, Kawalerowie orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich, Warszawa 2000; Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 111/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; VII Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916.