Urodził się 9 listopada 1864 r. w Piotrkowie. Syn Ludwika i Franciszki z Zagórskich.
Pracował jako stolarz.
Od 1892 r. członek PPS ps. „Stefan”, „Śmiały”. Pracował jako kolporter i agitator. Aresztowany w 1903 r., przez 16 miesięcy przebywał w więzieniach w Łodzi, Łęczycy i Kaliszu. Skazany na zesłanie do guberni archangielskiej na okres trzech lat, po odbyciu kary w 1907 r. powrócił do kraju.
Podjął działalność w PPS, w następstwie czego był jeszcze kilkakrotnie aresztowany, lecz tylko na krótki okres czasu.
W niepodległej Polsce mieszkał w Łodzi. Pracował jako nizszy funkcjonariusz w urzędzie miasta. W końcu lat 30. pozostawał na emeryturze.
Członek Stow. b. Więźniów Politycznych.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Księga Jubileuszowa Polskiej Partji Socjalistycznej 1892-1932, Warszawa brw; S. Martynowski, Polska bojowa, Łódź 1937; „Monitor Polski” nr 93/1938.