Urodził się w 1894 r. w Warszawie.
Studiował na Wydz. Inżynierii Politechniki Lwowskiej.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 2 pp LP. Uczestniczył w kampanii karpackiej. W końcu listopada 1914 r. jako chor. piech. dowodził plut. 12 komp. Razem z komp. 3 grudnia przeniesiony do 3 pp LP (8 komp.). Przeszedł całą kampanię wojenną pułku. 1 lipca 1916 r. awansował na ppor. piech. W 1917 r. zwolniony z Legionow.
Członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski ps. „Ludwik”. W 1920 r. zajmował się agitacją bolszewicką w WP. Następnie zbiegł do bolszewickiej Rosji. Jako inżynier pracował w Ludowym Komisariacie Łączności ZSSR. Aresztowany w 1937 r. Skazany przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSSR na rozstrzelanie.
Stracony w 1937 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; T. Malinowski, M. Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich t. I: Karpaty, Warszawa 1939; „Monitor Polski” nr 177/1938; M. Porwit, Spojrzenie poprzez moje życie, Warszawa 1986.