Bojownikom niepodległości

Kazimierz Łazowski

(1879-1954)

Urodził się 3 maja 1879 r. w Jakucji na Syberii. Syn Edwarda i Antoniny z Tabczyńskich (?).

Należał do organizacji niepodległościowych m.in. do Związku Strzeleckiego.

W czasie I wojny światowej w Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1920 r. służył ochotniczo w Wojsku Polskim.

W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie. Pracował jako urzędnik.

Podczas II wojny światowej przebywał w Warszawie. Uczestniczył w akcji pomocy Żydom, ukrywając kilku z nich.

Uczestnik powstania warszawskiego, podczas którego został ranny.

Zmarł w 1954 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości, pośmiertnie (1995) otrzymał tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.

Żonaty, miał syna Eugeniusza.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 92/1932
Źródła

„Biuletyn” 1996, nr listopad; „Monitor Polski” 1932, nr 92.