Kazimierz Lipczyński

Urodził się 16 lutego 1879 r. we wsi Dobrzec (obecnie część Kalisza). Syn Antoniego, szewca, i Florentyny z Janasików.

Po śmierci ojca zamieszkał w Kaliszu.

Tam od siódmego roku życia kształcił się w szkole elementarnej; ukończył dwie klasy. Po śmierci matki zamieszkał u dziadków i pomagał w pracy. Następnie uczył się zawodu krawca u Gergowicza przy ul. Mariańskiej. W 15. roku życia ukończył trzyletnią naukę i jako czeladnik wyjechał do Warszawy. Następnie powrócił do Kalisza, skąd w 1898 r. przeniósł się do Łodzi. Tam od marca do sierpnia pracował jako czeladnik, po czym przeniósł się do Częstochowy. Od stycznia do września 1900 r. był zatrudniony jako pomocnik laboranta na Rakowie. Następnie przeniósł się do Kalisza

Związany z PPS, w połowie kwietnia 1904 r. odbił na hektografie odezwę potępiającą brutalność władz rosyjskich w kaliskim więzieniu. Wkrótce potem wstąpił do PPS ps. „Hipolit”. Był przewodniczącym komitetu partii w Kaliszu. W styczniu 1905 r. organizował strajk powszechny w tym mieście. W lutym 1905 r. przeniósł się do Krakowa. Stamtąd wyjeżdżał z nielegalną literaturą partyjną na teren Królestwa Polskiego. W grudniu tego roku ponownie powrócił do Kalisza, gdzie kontynuował działalność w PPS. Aresztowany 19 grudnia w lokalu przy ul. Babinnej. 22 sierpnia 1906 r. został skazany na karę trzech lat więzienia z zaliczeniem aresztu śledczego. 20 grudnia 1908 r. został uwolniony.

W niepodległej Polsce mieszkał w Poznaniu.

Członek Stow. b. Więźniów Politycznych.

Zmarł po 1936 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości.

Opublikował: Z  lat rewolucyjnych w Kaliszu, „Niepodległość” t. III/1930-1931 zesz. 1.

Żonaty (od XI 1898) z Marią Anną Chartlińską (zob.), miał synów Mariana (1899-26 XII 1904) i (ur. 1904).