Bojownikom niepodległości

Kazimierz Liwacz

(1896-1920)

liwacz kazimierzUrodził się 14 lipca 1896 r. w Jaśle. Syn Jana, urzędnika kolejowego, i Marii.

Ukończył I gimnazjum w Tarnowie (1914 r.).

Od listopada 1912 r. należał do Zw. Strzeleckiego, zaś od września 1913 r. był członkiem XIV Polskiej Drużyny Strzeleckiej w Tarnowie.

W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. V baonu 7 pp LP. 8 sierpania 1915 r. awansował na kpr. Chory, 4 października odszedł do szpitala. Potem przebywał w Domu Uzdrowieńców LP w Kamieńsku. Po rekonwalescencji w baonie uzupełniającym nr 1. W maju 1916 r. w składzie komp. marszowej powrócił na front. Awansował na sierż.

Po kryzysie przysięgowym w Legionach we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej i wysłany na front włoski. Działał w organizacji „Wolność”, będącej ekspozyturą POW. Aresztowany przez władze austriackie, został skazany na karęśmierci. Wobec rozkładu Austro-Węgier wyroku tego nie wykonano.

Od listopada 1918 r. w WP. Służył w 5 pp leg. Walczył z Ukraińcami w okolicach Lwowa. 1 marca 1919 r. mianowany ppor. piech. Dowodził 11 komp. 5 pp leg. Brał udział w walkach z bolszewikami na froncie litewsko-białoruskim i na Łotwie.

Poległ 3 stycznia 1920 r. we wsi Wyszki koło Dyneburga. Pochowany na Starym Cmentarzu w Tarnowie.

Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl. i Krzyżem Niepodległości.

Rodziny nie założył.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 63/1933
Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; W. Lipiński, Od Wilna po Dynaburg(wspomnienia z walk 5 P.P. Legjonów), Warszawa 1930; Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920, Warszawa 1934; „Monitor Polski” nr 63/1933; Pokłosie śmierci, „Wiarus” zesz. 7/1920.