Urodził się 24 sierpnia 1894 r. w Zabierzowie koło Krakowa. Syn Ludwika i Emilii z Buczkowskich.
Kształcił się w gimnazjach w Dębicy, Sanoku i Lwowie, maturę uzyskał w 1913 r. w Gorlicach.
Od 1912 r. członek Zw. Strzeleckiego w Gorlicach.
W czasie I wojny światowej od 18 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 3 szw. 2 puł LP. W jego składzie uczestniczył w kampanii karpackiej i bukowińskiej. W lipcu 1915 r. w 6 szw. 2 puł LP. Brał udział w walkach na Wołyniu. W 1917 r. chory, leczył się w szpitalu. Następnie pełnił służbę w Głównym Urzędzie Zaciągu w Częstochowie.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Wiedniu.
Po 1918 r. w WP. Mianowany 1 lipca 1919 r. ppor. kaw., został przydzielony do 2 pszwol. Od 27 listopada w DOGen Grodno.
Zweryfikowany jako por. kaw. z 1 czerwca 1919 r., służył w 2 pszwol (1923). Przeniesiony do służby administracyjnej, w 1924 r. był oficerem placu w Częstochowie. Awansowany na kpt. adm. (grupa kanc.) z dniem 1 lipca 1925 r., co najmniej od 1928 r. służył w Komendzie m. Krakowa jako jej adiutant.
Jednocześnie kształcił się w Szkole Nauk Politycznych w Krakowie (ukończył ją w 1929 r.).
Działacz „Cracovii”, był wieloletnim kierownikiem sekcji tenisowej.
Podczas kampanii 1939 r. po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku.
W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie srebrnym Krzyżem Zasługi, pośmiertnie (2007) awansował na mjr.
Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2003; Klub sportowy „Cracovia” nr 1/1936; „Monitor Polski” nr 132/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Sprawozdanie Koła Uczniów i Absolwentów Szkoły Nauk Politycznych w Krakowie, [Kraków 1937]; B. Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939-1945, Warszawa 1999.