Urodził się 12 lutego 1894 r. w Pauszówce pow. Czortków.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w pododdziałach podległych Komendzie Legionów oraz w 3 szw. 2 puł LP, uzyskując stopień wachm.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Bustyahaza.
Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Co najmniej od czerwca 1921 r. w stopniu rtm. tab. w 6 dyonie taborów. Zweryfikowany jako kpt. tab. z 1 czerwca 1919, po reorganizacji od 1 października 1925 r. w 6 szw. taborów. W 1928 r. był jego dowódcą. Co najmniej od 1931 r. w 10 dyonie taborów. Awansowany 1 stycznia 1933 r. na mjr. tab. Od 27 listopada 1935 do 14 czerwca 1937 r. był jego dowódcą. Wiosną 1939 r. zajmował stanowisko szefa taborów KOP.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i złotym Krzyżem Zasługi.
„Monitor Polski” 1931, nr 132; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.