Bojownikom niepodległości

Kazimierz Marian Iwelski

(1897–1976)

Urodził się 18 czerwca 1897 r. w Krakowie.
Po wybuchu I wojny światowej (28 lipca 1914) wstąpił do Legionów Polskich. Służył w szeregach w 5. kompanii II baonu 3. Pułku Piechoty II Brygady LP. Walczył na froncie karpackim. Ranny w boju o położone w Karpatach Wschodnich miasteczko Sołotwina (obecnie Ukraina). Po rekonwalescenci powrócił na front. Między lipcem a październikiem 1915 r. dostał się do rosyjskiej niewoli. Internowany w obozie jenieckim w guberni omskiej. W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) wstąpił do Wojska Polskiego 1 czerwca 1919 r. awansowany na stopień podporucznika piechoty, 1 czerwca 1920 r. na stopień porucznika piechoty.
W roku 1923 służył w 1 Pułku Czołgów w Żurawicy, a potem (1924) w 60 pp. W 1928 r. sekretarz powiatowego Komitetu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego w Ostrowie Wlkp. przy 60. Pułku Piechoty. 1 stycznia 1929 r. został awansowany na stopień kapitana piechoty. W roku 1932 pełnił funkcje dowódcy 5. kompanii 25. Pułku Piechoty, a w roku 1935 w Dowództwie Okręgu Korpusu nr V w Krakowie. W latach 1938–1939 kierował referatem oficerskim w Komendzie Rejonu Uzupełnień Kraków Miasto.
Zmarł 30 grudnia 1976 r., został pochowany na Cmentarzu Parafialnym przy al. J. Waszyngtona w Krakowie sektor SC11.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski 1931, nr 287
Źródła

„Monitor Polski” 1931, nr 287; Oss. rkps 15816/II; Lista chorych, rannych...; Lista strat VII–X 1915; „Orędownik Ostrowski” nr 13, 30/1928; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.