Urodził się 24 maja 1901 r. w Przemyślu. Syn Mieczysława i Rozalii z Kandelskich (?).
Uczeń ósmej klasy gimnazjum.
Od 3 listopada 1918 r. w stopniu szer. brał udział w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Należał do załogi odcinka II.
Po wyparciu przeciwnika z miasta 25 listopada wcielony do I baonu 1 pstrz lwowskich (potem: 38 pp). 1 lutego 1921 r. mianowany ppor. piech. Wkrótce potem przeniesiony do rezerwy. 19 marca 1939 r. awansował na por. rez. piech.
Ukończył studia, uzyskując dyplom inżyniera.
W niepodległej Polsce mieszkał w Warszawie.
Podczas II wojny światowej pełnił służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie. W 1946 r. powrócił do Polski.
Po II wojnie światowej był głównym konstruktorem Biura Konstrukcyjnego Przemysłu Maszynowego.
Zmarł 21 września 1985 r. i został pochowany na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie kwat. W-II-9.
Odznaczony Medalem Niepodległości, w PRL otrzymał złoty Krzyż Zasługi.
Żonaty ze Stanisławą N., miał córkę Krystynę (19 VII 1939-4 VIII 1992).
„Monitor Polski” nr 64/1937; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.