Urodził się 20 lutego 1892 r. w Żmiącej pow. Limanowa. Syn Stanisława i Wiktorii z Orłów.
W czasie I wojny światowej od 31 sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Służył w 7 komp. 3 pp LP. Ranny w lipcu 1915 r., leczył się w szpitalach w Wiedniu i Kamieńsku.
Po 1918 r. w WP. Zweryfikowany jako por. adm. gosp. z 1 czerwca 1919 r., służył w Kierownictwie Rejonu Intendentury Chełm (1923, 1924). W okresie od 27 listopada 1926 do 1928 r. oficer żywnościowy Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. 1 stycznia 1928 r. awansował na kpt. adm. gosp. Został wówczas płatnikiem szkoły (do 1930 r.). Następnie był płatnikiem 11 pal, a wiosną 1939 r. oficerem gospodarczym 48 pp.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, dwukrotnie srebrnym Krzyżem Zasługi.
J. Łukasiak, Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego, Pruszków 2000; „Monitor Polski” nr 217/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.