Urodził się 8 maja 1856 r. w Serokomli. Syn Aleksandra Kazimierza i Marianny z Wóycickich (zgodnie z aktem ślubu Wójtowicz).
Ukończył studia prawnicze. Był właścicielem i redaktorem „Kuriera Codziennego” (1896-1905).
Prezes Tow. Kredytowego w Warszawie, w latach 1905-1908 działacz Ligi Narodowej (1905-1906 członek jej Komitetu Krajowego). W 1905 r. współzałożyciel Tow. Polskiej Macierzy Szkolnej oraz Zw. Pomocy Narodowej. W tym też roku zesłany przez władze rosyjskie na Syberię. Potem powrócił do kraju.
W 1908 r. wystąpił z Ligi Narodowej i podjął działalność w tajnym Tow. Oświaty Ludowej.
W 1907 r. organizator, po czym prezes Tow. Historycznego m. Warszawy (do 1933 r.). Od 1909 r. wiceprezes Zw. Dziennikarzy Polskich.
W czasie I wojny światowej w sierpniu 1915 r. działał w Zjednoczeniu Stronnictw Niepodległościowych. Pracownik Dep. Skarbu Tymczasowej Rady Stanu (od stycznia 1917 r.), w kwietniu 1917 r. wszedł w skład wyłonionego przez nią Komitetu Ofiary Narodowej. W 1918 r. wybrany członkiem Rady Stanu.
Zmarł 18 stycznia 1933 r. w Warszawie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym na Powazkach kwat. 163.
Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 i 4 kl., pośmiertnie otrzymał Krzyż Niepodległości.
Żonaty z Olimpią Hinterhoff, miał z nią syna Konrada (zob.) i Janusza (23 IV 1902-IV 1940), docenta prawa, kpt. WP, zamordowanego przez Sowietów w lesie katyńskim.
H. Kiepurska, w: PSB t. XVII/1972; H. Kiepurska, Warszawa w rewolucji 1905-1907, Warszawa 1974; „Monitor Polski” nr 235/1933; S. Rostworowski, Nie tylko Pierwsza Brygada t. 2, Warszawa 1993; W. Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998.