Urodził się 20 stycznia 1873 r. we Frysztaku pow. Jasło. Syn Piotra i Tekli z Czarneckich.
Ukończył gimnazjum w Jaśle, studiował na Wydz. Prawa i Administracji Uniwersytetu Lwowskiego (zaliczył cztery semestry), zdał egzamin zawodowy prawno-administracyjny.
Odbył obowiązkową służbę w armii austriackiej w charakterze jednorocznego ochotnika.
Od 1897 r. niemal do końca życia pracował w magistracie m. Gorlice kolejno jako sekretarz i dyrektor.
Od 1902 r. był współpracownikiem „Przyjaciela Ludu”. Należał do najbliższych współpracowników Jana Stapińskiego. Członek PSL, a od 1913 r. jego Rady Naczelnej.
Należał do Tow. Gimnastycznego „Sokół”.
W czasie I wojny światowej od 1914 r. w Legionach Polskich. Był komisarzem wojskowym na pow. Gorlice i Grybów oraz zastępcą komisarza werbunkowego Dep. Wojskowego NKN w Gorlicach. W marcu 1915 r. był komisarzem.
19 lipca 1915 r. powołany do armii austro-węgierskiej, ukończył kurs dla aspirantów oficerskich.
W 1916 r. oddany do dyspozycji Dep. Wojskowego NKN, od 31 maja ponownie w Legionach Polskich. Służył w komp. uzupełniającej w Kozienicah oraz w Dep. Wojskowym NKN w Piotrkowie. 1 stycznia 1917 r. mianowany chor. kanc. Od 6 kwietnia do 4 czerwca kierownik Powiatowego Urzędu Zaciągu w Olkuszu. 28 lipca skierowany do Głównego Urzędu Zaciągu w Łomży.
Po kryzysie przysięgowym w Legionach od września 1917 r. Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front pod Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach. 10 kwietnia zwolniony ze służby wojskowej.
Kontynuował pracę jako sekretarz w gorlickim magistracie.
Od 3 listopada 1918 r. przyjęty do WP i mianowany ppor. piech. (z dniem 1 marca 1918). W grudniu wyznaczony na oficera ewidencyjnego w Gorlicach, funkcji tej nie objął. 7 maja 1919 r. przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako por. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Od 1922 r. był sekretarzem Wydz. Wykonawczego Naczelnej Rady Chłopskiej PSL-Lewica, następnie członkiem Zw. Chłopskiego. Od 1925 r. sprawował funkcję sekretarza Zarządu Głównego, a od 1928 r. członka prezydium Zarządu Głównego. Skarbnik Zarządu Okręgowego w Krakowie.
W 1930 r. wybrany na posła do Sejmu RP z listy państwowej, był członkiem klubu BBWR. Mandat poselski sprawował do 1935 r.
Pracował jako dyrektor magistratu w Gorlicach.
Prezes Tow. Upiększania Miasta Gorlic i Okolicy.
Zmarł 9 lutego 1956 r. w Gorlicach i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, złotym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości.
Żonaty z Leokadią Wrońską, miał z nią synów Zbigniewa (zm. jako niemowlę) i Stanisława.
W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914-1917. Słownik biograficzny t. 3, Warszawa 2006; K. Dunin-Wąsowicz, w: Polski Słownik Biograficzny t. XVI/1971; Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1994; Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; J. Mleczak, Akcja werbunkowa Naczelnego Komitetu Narodowego w Galicji i Królestwie Polskim w latach 1914-1916, Przemyśl 1988; Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny t. III, Warszawa 2005; „Monitor Polski” nr 64/1937; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; Słownik Biograficzny Działaczy Ruchu Ludowego, Warszawa 1989.