(1897-1940)
Urodził się 17 czerwca 1897 r. w Płocku.
W czasie I wojny światowej w POW.
W 1924 r. uzyskał magisterium farmacji.
W niepodległej Polsce mieszkał w rodzinnym mieście. Był właścicielem apteki. Przez kilka lat komisarz Ubezpieczalni Społecznej w Płocku.
Organizator i wieloletni prezes Zw. Peowiaków w Płocku, prezes tamtejszej Federacji Polskich Zw. Obrońców Ojczyzny.
Podczas II wojny światowej w 1940 r. aresztowany przez Niemców.
Rozstrzelany 10 lutego 1940 r. w lasach łąckich koło Płocka.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i złotym Krzyżem Zasługi.
Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 64/1932
Źródła
J.B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej t. 2, Warszawa 1999; „Monitor Polski” nr 64/1932.