Urodził się 17 sierpnia 1894 r. w Krakowie. Syn Antoniego i Zofii z Sokołowskich. Brat Janiny Makuszyńskiej (zob.).
Kształcił się w Zkładzie Naukowo-Wychowawczym OO. Jezuitów w Chyrowie. Należał wóczas do Organizacji Młodzieży Narodowej Szkół Średnich („Pet”). Studiował medycynę. Był prezesem Czytelni Akademickiej. Przyczynił się do połączenia „Koła Medyków” i „Biblioteki Słuchaczów Medycyny”, jednocząc obóz polskiej młodzieży. Działał na rzecz ożywienia ruchu narodowego młodzieży szkół średnich. Członek „Zetu”.
W czasie I wojny światowej w armii austro-węgierskiej; uzyskał stopień ppor. san. Członek niepodległościowej organizacji Polskie Kadry Wojskowe.
Od 1 listopada 1918 r. uczestniczył w obronie Lwowa przeciwko Ukraińcom. Był adiutantem szefa sanitarnego obrony. Podczas opatrywania rannych został wzięty do niewoli przez Ukraińców.
Zamordowany 29 grudnia 1918 r. w Dawidowie. Pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa w katakumbach (filar VI).
Pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 255/1933; Obrona Lwowa 1-22 listopada 1918 t. 3, Lwów 1939; T. Piskorski, Wykaz poległych i zmarłych uczestników ruchu niepodległościowego młodzieży narodowej (Członków Związku Młodzieży Polskiej – „Zet”, Organizacji „Przyszłość” – „Pet” i innych stopni organizacyjnych) w okresie lat 1886-1936, Warszawa 1936; W obronie Lwowa i Wschodnich Kresów. Polegli od 1-go listopada 1918 do 30-go czerwca 1919 r., Lwów 1926; J. Wereszyca [D. Łomaczewska], Przewodnik po Cmentarzu Obrońców Lwowa, Warszawa 1989.