Bojownikom niepodległości

Leon Aleksander Barysz

(1888–1949)

Urodził się 18 listopada 1888 r. we Lwowie.

Uczył się w tamtejszym V gimnazjum.

W czasie I wojny światowej służył w Legionach Polskich. Od listopada 1915 do kwietnia 1917 r. był żołnierzem 1 part LP. Służył w 3 baterii, 20 lutego 1917 r. uzyskał stopień kpr. Następnie (do sierpnia) w sądzie polowym Komendy Legionów.

Po 1918 r. w WP. Potem przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako mjr rez. aud. z 1 czerwca 1919 r.

Ukończył studia prawnicze.

Pracował jako naczelny dyrektor BGK w Warszawie.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Po kampanii 1939 r. przedostał się do Palestyny. Sprawował funkcję delegata Najwyższej Izby Kontroli na Bliskim Wschodzie. Tam należał do grupy „starych” piłsudczyków.

Po wojnie zamieszkał w Londynie.

Oszukany przez wspólnika i doprowadzony do ruiny finansowej, razem z żoną 11 czerwca 1949 r. popełnił samobójstwo. Pochowany na Cmentarzu St. Mary`s w Londynie kwat. Plot XP.

Odznaczony orderem Polonia Restituta 3 kl., Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Żonaty z Heleną N.

Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; W.T. Drymmer, W służbie Polsce, Warszawa 1998; K. Grodziska, Polskie groby na cmentarzach Londynu, Kraków 1995; „Monitor Polski” nr 179/1931; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.