Bojownikom niepodległości

Leon Arentowski

(1900-1959)

arentowski leonUrodził się 22 października 1900 r. we Swarzędzu. Syn Ignacego, murarza, i Antoniny z Burdeckich.

 

Od 1907 r. kształcił się w miejscowej szkole powszechnej, którą ukończył w marcu 1915 r.

 

W 1916 r. wyjechał do Berlina na praktykę w zawodzie montera.

 

Należał do Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (gniazdo Weissensee).

 

W czasie I wojny światowej 17 marca 1917 r. powołany do armii niemieckiej. Służył w marynarce wojennej w porcie w Kilonii. Po wybuchu rewolucji w Niemczech w listopadzie 1918 r. przedostał się do Poznania.

 

Wstąpił wówczas do baonu Służby Straży i Bezpieczeństwa w Poznaniu.

 

Po wybuchu powstania wielkopolskiego od 27 grudnia 1918 r. brał udział w walkach ulicznych na terenie Poznania. W składzie 1 komp. II Poznańskiego Baonu Garnizonowego w styczniu 1919 r. wyruszył na front. Uczestniczył w walkach z Niemcami w rejonie Babimostu i Wolsztyna, gdzie został ranny w nogę. W stopniu szer. w szeregach 57 pp brał udział w wojnie z bolszewikami. W 1921 r. został przeniesiony do rezerwy.

 

W niepodległej Polsce mieszkał w Nowej Wsi koło Swarzędza. Pracował jako monter.

 

Należał do Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918/1919, a potem do Związku Powstańców Wielkopolskich (członek zarządu koła w Swarzędzu).

 

W 1939 r. zmobilizowany do Wojska Polskiego, podczas kampanii wrześniowej dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał w stalagu II A w Neubrandenburgu i III A w Luckenwalde.

 

Po II wojnie światowej mieszkał w Polsce.

 

Zmarł 2 października 1959 r. w Swarzędzu i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Parafialnym przy ul. Poznańskiej.

 

Odznaczony Medalem Niepodległości.

 

 

Żonaty (od 1925 r.) z Zofią Kamińską.

Źródła

W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 2, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2011; A. M[ałyszko], w: Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego 1918-1919 związani z ziemią swarzędzką, Swarzędz 2019; „Monitor Polski” 1938, nr 140.