Urodził się 24 lipca 1894 r. w Poznaniu.
Należał do 2 Drużyny Skautowej w Poznaniu.
Uczestnik powstania wielkopolskiego w komp. skautowej. 6 stycznia 1919 r. jako dowódca sekcji km w stopniu kpr. brał udział w zdobyciu lotniska Ławica. Następnie komp. utworzyła 1 komp. 1 pstrz wlkp (potem: 55 pp). W jej składzie brał udział w walkach z bolszewikami, awansował do stopnia sierż. Był m.in. dowódcą plut. Po wojnie przeniesiony do rezerwy.
Podjął służbę w Policji Państwowej. W 1932 r. posiadał stopień przodownika. Następnie awansował na st. Przodownika. Był funkcjonariuszem służby śledczej w Poznaniu.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
„Monitor Polski” nr 293/1932; 64/1938; W. Nekrasz, Harcerze w bojach 1914-1921, Warszawa 1930.