Urodził się 21 kwietnia 1896 r. w Łodzi. Syn Bernarda.
W czasie I wojny światowej w POW w Łodzi ps. „Dołęga”.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami przeniesiony do rezerwy. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r., 2 stycznia 1932 r. awansował na por. rez. piech.
Mieszkał w Łodzi.
Członek Zw. Peowiaków, w 1930 r. był wiceprezesem Okręgu Łódzkiego.
W 1939 r. zmobilizowany do WP. Po agresji sowieckiej 19 września przekroczył granicę litewską i został internowany. Po aneksji Litwy przez ZSSR 13 lipca 1940 r. przewieziony do obozu w Kozielsku, zaś od 2 lipca do 3 września 1941 r. przebywał w obozie w Griazowcu. Zwolniony po podpisaniu umowy Sikorski-Majski, wstąpił do Armii Polskiej w ZSSR.
Zmarł po 1945 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
„Monitor Polski” nr 156/1931; „Peowiak” nr 3/1930; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934.