Bojownikom niepodległości

Leon Fränkel

(1883–1940)

Urodził się 13 stycznia 183 r. w Ustrzykach Dolnych pw. Lesko. Syn Mojżesza, przedsiębiorcy i burmistrza Ustrzyk Dolnych, oraz Gitel z Singerów.

Ukończył gimnazjum w Sanoku (1903), po czym studiował w Akademii Eksportowej (Handlowej) w Wiedniu. Następnie był studentem prawa na uniwersytetach w Wiedniu, Paryżu i Lwowie, gdzie w 1908 r. uzyskał doktorat.

Odbywał praktykę sądową w Przemyślu i Lwowie.

W czasie I wojny światowej prawdopodobnie w 1916 r. przyjęty do Legionów Polskich. W lipcu przydzielony do stacji zbornej LP w Przemyślu. Po kryzysie przysięgowym pozostał w Polskim Korpusie Posiłkowym. W stacji zbornej sprawował funkcję podoficera gospodarczego, rachunkowego i likwidującego. Podczas służby koordynował łączność między legionistami przebywającymi w Przemyślu a POW, pomagał internowany legionistom w Żurawicy

Od 1918 r. przez dłuższy okres czasu chorował. Potem prowadził praktykę adwokacką we Lwowie, był właścicielem tartaku i cegielni oraz majątku ziemskiego Zawadów w pow. Stryj.

Członek Zw. Legionistów Polskich.

Po kampanii 1939r. w październiku został aresztowany przez Sowietów w Stryju.

Wywieziony na podstawie listy nr 056/2, 10 maja 1940 r. przejeżdżał przez Lwów.

Wkrótce potem został zamordowany na terenie Ukrainy, zapewne w Kijowie.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Gizą N., miał z nią córkę Stellę i syna Zygmunta.

Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.

Źródła

M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 93/1937; Ukraiński ślad Katynia, Warszawa 1995.