Bojownikom niepodległości

Leon Gołąb

(?-po 1934)

Urodził się 11 kwietnia 1894 r. w Krakowie. Syn Jana i Marii z d. Motoła.

Od 1905 r. uczył się w III gimnazjum w Krakowie, w którym w czerwcu 1913 r. uzyskał maturę. Należał do tajnych kołach samokształceniowych, był m.in. prezesem organizacji „Samopomoc”.

Od października 1913 r. odbywał obowiązkową służbę wojskową w charakterze jednorocznego ochotnika. Ukończył szkołę oficerów rezerwy.

W czasie I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w 3 pap. Walczył na froncie rosyjskim, gdzie w czerwcu 1916 r. dostał się do niewoli. Przebywał w obozach jenieckich na Syberii.

Po rewolucji w Rosji (1917 r.) uwolniony, w sierpniu 1918 r. wstąpił do formowanych na Syberii polskich oddziałów. Mianowany chor. art., pełnił służbę w 5 Dywizji Syberyjskiej. Do listopada 1918 r. był komendantem punktu zbornego w Orenburgu, a potem instruktorem w szkole artylerii w Nowo-Nikołajewsku. W kwietniu 1919 r. awansował na ppor. art. W maju został adiutantem II dyonu 5 pap. Brał udział w walkach z bolszewikami. Po kapitulacji dywizji na stacji Klukwiennaja (10 stycznia 1920) dostał się do niewoli. Więziony w Krasnojarsku, skąd zbiegł i jako niemiecki jeniec wojenny przez Petersburg przedostał się do Niemiec, skąd w lipcu 1921 r. powrócił do Polski.

Wstąpił do WP. Był oficerem placu w Nowym Targu. Zweryfikowany jako por. art. z 1 czerwca 1919 r., od czerwca 1922 r. dowodził baterią 1 part górskiej. 15 sierpnia 1924 r. awansował na kpt. art. Od maja 1925 r. w 22 pap. Był kwatermistrzem III dyonu, a od lipca 1926 r. oficerem materiałowym pułku. Z powodu alkoholizmu w kwietniu 1927 r. został skazany na trzy miesiące więzienia za obrazę warty i przekroczenie ustawy o opilstwie. W 1928 r. miał dwie sprawy przed Oficerskim Sądem Honorowym dla oficerów młodszych m.in. za obrazę marszałka J. Piłsudskiego i czynną zniewagę podoficera. 30 listopada 1929 r. został przeniesiony w stan spoczynku.

Mieszkał w Krakowie, działał społecznie m.in. jako kwatermistrzBiura Informacyjnego Budowy Kopca Pierwszego Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego w Krakowie.

Zmarł 17 marca 1972 r. w Krakowie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Rakowickim kwat. XX.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Żonaty z Wandą Obst, miałcórkę Marię (ur. 1919) i Irenę (ur. 1921) oraz synów Zbigniewa (1923-1994), językoznawcę, i Juliusza (ur. 1927).

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 27/1934
Źródła

J. Giza, Sądecki garnizon i jego żołnierze 1923-1926, Kraków 2019; „Monitor Polski” nr 27/1934; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928; Rocznik oficerski rezerw 1934.