Urodził się 18 sierpnia 1892 r. we wsi Łady-Borowe lpło Zambrowa. Syn Gracjana, rolnika, i Feliksy z Grodzkich.
Uczył się w szkole ludowej. Pracował w gospodarstwie rodziców, następnie wyjechał za pracą do Niemiec. W 1912 r. powrócił do kraju.
Powołany do armii rosyjskiej, w jej składzie zastał go wybuch I wojny światowej.
W szeregach 42 pstrz walczył w Karpatach i Prusach Wschodnich, awansując do stopnia sierż.
Jesienią 1918 r. wstąpił do oddziału polskiego na Murmaniu. Wyróżnił się 18 grudnia, gdy na czele sekcji zaatakował bolszewików, przyczyniając się do zajęcia wsi Pertema pod Archangielskiem. Następnie z oddziałem powrócił do kraju.
Od 1919 r. w szeregach WP brał udział w walkach z bolszewikami. W październiku 1920 r. przeniesiony do rezerwy.
Mieszkał w rodzinnej miejscowości, gdzie pracował na roli.
Zmarł 15 maja 1923 r. w Ładach Borowych i został pochowany na cmentarzu w Puchałach.
Pośmiertnie odznaczony orderem Virtuti Militari 5 kl., Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych.
Żonaty, małżeństwo to było bezpotomne.
G. Łukomski, w: Kawalerowie Virtuti Militari 1792-1945 t. II (1914-1921) cz. 2, Koszalin 1993; „Monitor Polski” nr 64/1937.