Bojownikom niepodległości

Leon Jakób

(1897–po 1937)

Urodził się 11 kwietnia 1897 r. w Łojowej pow. Delatyn. Syn Jana i Rozalii. Brat Karola (zob.).

W czasie I wojny światowej od 6 sierpnia 1914 r. w oddziałach strzeleckich i Legionach Polskich. Służył w 1 pp LP. Kontuzjowany 29 maja 1915 r., do 10 lipca przebywał w szpitalu wojskowym w Wadowicach. Następnie w 10 komp. 6 pp LP. Podczas kampanii wołyńskiej 28 listopada ranny, dostał się do niewoli rosyjskiej. Zwolniony, powrócił do Legionów. W kwietniu 1917 r. był żołnierzem 8 komp. 1 pp LP.

Po 1918 r. w Wojsku Polskim. Po wojnie z bolszewikami w stopniu sierż. w rezerwie.

W niepodległej Polsce mieszkał w Stasinie pow. Wilejka. Pracował jako ślusarz.

Należał do Związku Legionistów Polskich.

Zmarł po 1937 r.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości i dwukrotnie Krzyżem Walecznych.

Źródła

IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista strat Legionu Polskiego. Od lipca do października 1915, Piotrków 1915; ; M. Gałęzowski, Na wzór Berka Joselewicza. Żołnierze i oficerowie pochodzenia żydowskiego w Legionach Polskich, Warszawa 2010; „Monitor Polski” nr 64/1937.