Urodził się 13 marca 1897 r. w Dolsku. Syn Stanisława i Wiktorii z Wierzbińskich.
Uczestnik powstania wielkopolskiego. Służył w komp. dolskiej. Następnie w WP. Od 7 listopada 1919 r. był elewem Wielkopolskiej Szkoły Podchorążych Piechoty. Po ukończeniu szkoły 5 lipca 1920 r. mianowany pchor. Brał udział w walkach z bolszewikami, awansując 1 stycznia 1921 r. na por. piech.
Służył w 51 pp (1923, 1924). Co najmniej od 1928 do 1935 r. w 50 pp. Był m.in. dowódcą 8 komp. 1 stycznia 1932 r. awansował na kpt. piech. Wiosną 1939 r. był dowódcą komp. gospodarczej i oficerem taborowym 70 pp.
Zmarł 10 listopada 1955 r. w Kaliszu.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Medalem Niepodległości i srebrnym Krzyżem Zasługi.
Żonaty (od 26 VI 1948) z Aleksandrą Kaczorowską.
„Monitor Polski” nr 293/1932; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006; Wielkopolska Szkoła Podchorążych Piechoty (szkic historyczny), Bydgoszcz 1924; B. Wierzbińska, Powstaniec Wielkopolski: Latanowicz Leon, www.dolsk.pl/modules.php?name=News&file=article&sid=4033 [dostęp 20 VIII 2021].