Urodził się 22 września 1885 r. w Gniewoszowie pow. Kozienice. Syn Wiktorii Olszowiec.
W niepodległej Polsce (po 11 listopada 1918) w Policji Państwowej. Służył w komendzie powiatowej w Łodzi. Z dniem 10 maja 1923 r. został odkomenderowany na teren województwa wołyńskiego, celem obsadzenia granicy wschodiej kraju. Potem wrócił do Łodzi. W 1931 r. w stopniu posterunkowego pełnił służbę na posterunku w Widzewie (obecnie część Łodzi). 30 marca tego roku na skutek nieostrożnego obchodzenia się z bronią ranił innego policjanta, za co wyrokiem Sądu Grodzkiego w Łodzi z 9 listopada został skazany na grzywnę w wysokości 40 zł. W 1938 r. pełnił służbę w Łodzi.
Zmarł po 1938 r.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
„Monitor Polski” 1938, nr 177; O. Razyhrajev, Udział Policji Państwowej województwa wołyńskiego w ochronie granicy wschodniej w latach 1921–1924, „Pamięć i Sprawiedliwość” nr 1/2010; Skutki nieumiejętnego manipulowania bronią. Posterunkowy postrzelił kolegę, „Rozwój” nr 308/1931.