Bojownikom niepodległości

Leon Wojciech Boryczka

(1895–po 1932)

Urodził się 9 kwietnia 1895 r.w Podgórzu (obecnie część Krakowa). Syn Wincentego.
W czasie I wojny światowej w Legionach Polskich. Służył w 1 komp. II baonu 5 pp LP. Uzyskał stopień sierż. Ranny w maju 1915 r. podczas bitwy pod Konarami. Następnie w 3 komp. II baonu 5 pp LP. We wrześniu chory, przebywał w szpitalu legionowym w Kamieńsku.W 1917 r. w 11 komp. 5 pp LP.
Po kryzysie przysięgowym od września 1917 r. w Polskim Korpusie Posiłkowym. W następstwie przejścia II Brygady przez front po Rarańczą (15/16 lutego 1918) internowany przez Austriaków w Witkowicach.
Po 1918 r. w WP. Brał udział w wojnie z bolszewikami, po czym poświęcił się zawodowej służbie wojskowej. Posiadał stopień chor. Ukończył Szkołę Podchorążych dla Podoficerów w Bydgoszczy i z dniem 1 lipca 1925 r. otrzymał stopień ppor. piech. Przydzielony do 30 pp, 1 lipca 1927 r. awansował na por. piech. W 1932 r. służył w 66 pp.
Dalsze jego losy są nieznane.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości i czterokrotnie Krzyżem Walecznych.

Informacja o przyznaniu odznaczenia
Monitor Polski nr 87/1931
Źródła

J. Cisek, E. Kozłowska, Ł. Wieczorek, Słownik Legionistów Polskich 1914-1918 t. 1, Kraków, Warszawa, Zalesie Górne 2017; IV Lista strat Legionów Polskich, Piotrków 1916; Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915, Piotrków 1915; „Monitor Polski” nr 87/1931; Rocznik oficerski 1932.