Urodził się 11 kwietnia 1895 r. w Sosnowcu. Syn Franciszka i Antoniny z Fabijańskich.
Należał do tajnego skautingu. Od wiosny 1912 r. był plutonowym V plutonu w Sosnowcu tajnej Drużyny Skautowej w Zagłębiu Dąbrowskim.
Po 1918 r. w WP. Po wojnie z bolszewikami w rezerwie. Zweryfikowany jako ppor. rez. piech. z 1 czerwca 1919 r.
Działacz niepodległościowy ps. „Wrębski”, „Cichy”. Uczestnik III powstania śląskiego (1921 r.). Służył w Naczelnej Komendzie Wojsk Powstańczych.
Ukończył studia filozoficzne, uzyskując doktorat.
Mieszkał w Warszawie. Pracował jako nauczyciel. W 1939 r. był p.o. dyrektora XVII Gimnazjum Państwowego Rozwojowego przy ul. Polnej 46.
Podczas II wojny światowej brał udział w tajnym nauczaniu. Był dyrektorem gimnazjum im. Króla Władysława IV w Warszawie. Aresztowany przez Niemców 14 kwietnia 1944 r. i osadzony w więzieniu na Pawiaku. 24 maja wywieziony do obozu koncentracyjnego w Stutthof (nr więźnia 36 019). W obozie sprawował m.in. funkcję pielęgniarza. Uwolniony w końcu kwietnia 1945 r. w Warnemünde.
Zmarł 9 stycznia 1964 r.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.
Żonaty ze Stefanią Sukniewicz (zob.)., miał z nią córkę Krystynę i syna Zygmunta.
W. Grabowska, Warszawskie szkoły średnie ogólnokształcące w pierwszym okresie okupacji hitlerowskiej, „Rozprawy z Dziejów Oświaty” nr 29/1986; J. Jagodziński, Bunkry na ruinach. Szkice do historii KL Stutthof-Aussenlager Pölitz, Szczecin 2016; „Monitor Polski” nr 292/1933; Rocznik oficerski 1923, 1924; Rocznik oficerski rezerw 1934; M. Śmiałek, Z. Studencki, Udział Zagłębiaków w powstaniach śląskich, „Nowe Zagłębie” nr 3/2011.