Bojownikom niepodległości

Leonard Bartkowski

(1901–1965)

Urodził się 20 stycznia 1901 r. w Jamielniku pow. Lubawa. Syn Władysława i Franciszki ze Stanowiczów (?).

Uczeń gimnazjów w Lubawie i Chełmnie. Od 1919 r. studiował ekonomię na Uniwersytecie Poznańskim. Należał wówczas do korporacji K! Magna-Polonia.

Po ukończeniu studiów pracował jako urzędnik bankowy. Od kwietnia 1933 do sierpnia 1939 r. zajmował stanowisko burmistrza Szamotuł.

Mianowany z dniem 1 lipca 1925 r. ppor. rez. piech., 1 stycznia 1935 r. otrzymał stopień por. rez. piech.

Powołany 11 sierpnia 1939 r. do służby w WP, otrzymał przydział do Szamotulskiego baonu Obrony Narodowej. Został w nim dowódcą plut. pionierów.

Na tym stanowisku wziął udział w kampanii wrześniowej. Uczestniczył w walkach nad Bzurą. Dalsze jego losy są bliżej nieznane.

Zmarł w 1965 r.

Odznaczony Medalem Niepodległości.

Źródła

P. Bauer, B. Polak, Armia Poznań w wojnie obronnej 1939, Poznań 1983; W.K. Cygan, Żołnierze Niepodległości 1863-1938. Słownik biograficzny t. 4, Mińsk Mazowiecki-Warszawa-Kraków 2012; „Monitor Polski” nr 171/1933; W. Napierała, D. Roszak, Szamotulski Batalion Obrony Narodowej, Szamotuły 2002; Rocznik oficerski rezerw 1934; R. Rybka, K. Stepan, Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939, Kraków 2003.