Urodził się 11 sierpnia 1897 r. w Brzostku pow. Pilzno. Syn Józefa i Heleny ze Stojanów. Członek Zw. Strzeleckiego. Podczas I wojny światowej od sierpnia 1914 r. w Legionach Polskich. Po kryzysie przysięgowym we wrześniu 1917 r. wcielony do armii austro-węgierskiej. Od 1918 r. w WP. Początkowo służył w 3 psk, później służył w 13 pap. W jego składzie uczestniczył w walkach z bolszewikami. Po wojnie przeniesiony do rezerwy z tym jednak, iż został pozostawiony w służbie czynnej. Zweryfikowany jako por. rez. art. z 1 czerwca 1919 r., w 13 pap służył do 1923 r. Przemianowany na oficera służby stałej (por. art. z 1 lipca 1919 r.), ukończył Centrum Wyszkolenia Artylerii we Lwowie i Centralną Szkołę Strzelania Artylerii w Toruniu. Od 1923 r. oficer 2 pag. Awansowany 1 stycznia 1928 r. na kpt. art., pełnił wówczas służbę w 1 pag (poprzednio 2 pag), a od sierpnia 1931 r. w utworzonym na jego bazie 1 pam. Następnie od czerwca 1933 r. w 3 dyonie artylerii plot. Dowodził baterią. Od kwietnia 1935 r. w 30 pal. Awansowany 19 marca 1937 r. na mjr. art., w latach 1937-1938 dowodził dyonem, a potem był kwatermistrzem pułku. Od końca sierpnia 1939 r. służył w Ośrodku Zapasowym Artylerii Lekkiej nr 9. Po 17 września dostał się do niewoli sowieckiej. Przebywał w obozie w Starobielsku. W kwietniu lub maju 1940 r. zamordowany w Charkowie. Odznaczony Krzyżem Niepodległości i Krzyżem Walecznych, pośmiertnie awansował na ppłk. Jego pamięci poświęcono tablicę w katedrze polowej WP w Warszawie.
Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego (Warszawa 2003); L. Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939 (Lublin 1986); Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932, 1939; Monitor Polski nr 218/1931.