Bojownikom niepodległości

Leonard Furs–Żyrkiewicz

(1900–1965)

Urodził się 8 kwietnia 1900 r. w Warszawie. Syn Walerego, gen. rosyjskiego, i Janiny z Bobińskich.

Należał do POW na Ukrainie.

Od 25 lipca 1919 r. w WP. Był żołnierzem 5 puł.

Ukończył szkołę podchorążych i z dniem 1 lipca 1921 r. otrzymał stopień ppor. sam. Awansowany 1 lipca 1923 r. na por. sam., pełnił służbę w 1 dyonie samochodowym (1923, 1924). W 1928 r. oficer 1 pszwol., zaś w 1930 r. - 2 szw. samochodów pancernych. Awansowany 1 stycznia 1932 r. na rtm. kaw., w 1932 r. służył w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych. 19 marca 1939 r. awansował  na mjr. br. panc. Był wówczas kierownikiem referatu regulaminów wydz. studiów Dowództwa Broni Pancernych MSWojsk.

Pisarz wojskowy, autor prac z dziedziny broni pancernych.

Po kampanii 1939 r. przedostał się na zachód. Powołany do służby czynnej, od listopada dowodził Grupą Pancerno-Motorową w obozie w Coëtquidan. Od 2 grudnia 1939 do 27 maja 1940 dowódca 1 baonu czołgów w 10 BKZmot. Ewakuowany do Wlk. Brytanii (czerwiec 1940), służył w dowództwie 1 Korpusu Polskiego w Szkocji. Awansowany w 1940 r. na ppłk. br. panc., był komendantem Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych i Motorowych (potem: Centrum Wyszkolenia Pancernego i Technicznego).

Po demobilizacji osiedlił się w Wlk. Brytanii.

Zmarł 9 lutego 1965 r. w Edynburgu. Pochowany na Cmentarzu Parafialnym na Powązkach w Warszawie kwat. 31 wprost.

Odznaczony Krzyżem Niepodległości, czterokrotnie Krzyżem Walecznych i srebrnym Krzyżem Zasługi oraz rumuńskim orderem Korony Rumunii 4 kl.

Żonaty (od 1934) z Zofią Rybińską, małżeństwo to było bezpotomne.

Źródła

Encyklopedia Wojskowa t. II, Warszawa 1932; S. Łoza, Czy wiesz kto to jest?, Warszawa 1938; „Monitor Polski” nr 167/1932; Rocznik oficerów kawalerii 1930; Rocznik oficerski 1923, 1924, 1928, 1932; R. Rybka, K. Stepan, Rocznik oficerski 1939, Kraków 2006.